Niedziela Najświętszej Trójcy – A
Wj 34,4b-6.8-9; Ps: Dn 3; 2 Kor 13,11-13
Pytania o Boga
Od samego początku; od chwili, gdy człowiek zaczął reflektować i stawiać pytania; jednym z ważnych pytań – może nawet tym najważniejszy - było pytanie o Boga.
Człowiek, który doświadczał swojej kruchości i słabości; człowiek, który boleśnie odczuwał własne przemijanie, szukał tej Siły, tej Rzeczywistości, która go przerasta i która nie przemija.
I często padały błędne albo tylko cząstkowe odpowiedzi. Człowiek deifikował – ubóstwiał – siły przyrody, zwłaszcza te wzbudzające lęk i trwogę; oddawał cześć zwierzętom czy ich wyobrażeniom. Jednak były to pierwsze – nawet gdy bardzo nieudolne - próby zbliżenia się do Tajemnicy Boga.
Oprócz tego – nazwijmy go: religijnym – nurtu szukania Boga, były – i są też nadal – filozoficzne próby dotarcia do Istoty Najwyższej. Klasyczna filozofia mówi o Absolucie: Bycie, Istocie, Rzeczywistości, która jest na początku, która wszystkiemu nadaje istnienie, a sama jest niezmienna i nie podlega przemijaniu.
Na pewno był to jakiś postęp w próbie opisania Tajemnicy Boga; ale nie zmienia to faktu, że ten filozoficzny Absolut jest niedostępny i zimny. Trudno mieć do niego czy z nim jakąkolwiek relację.
Sytuacja odwraca się diametralnie, gdy zmienia się kierunek dochodzenia do Tajemnicy Boga. Kiedy już nie człowiek próbuje wyobrazić sobie Boga, lecz sam Bóg wychodzi do człowieka. Kiedy Bóg objawia się człowiekowi.
Teraz już nie sam ludzki rozum, lecz także Boże prowadzenie, pozwalają nam odkrywać największą z Tajemnic.
Boże Objawienie – objawienie przez słowa, ale też przez czyny i wydarzenia – zostało spisane w Biblii; w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu. Dlatego Biblia jest tak ważna! Jeżeli chcemy zbliżyć się do Tajemnicy Boga musimy poznawać Biblię!
Boże Objawienie w Biblii również podlega rozwojowi. Bóg stopniowo odsłania swoje Tajemnice. Jednym z milowych kroków w odkrywaniu Tajemnicy Boga jest poznanie Jego Imienia. Bóg objawia je Mojżeszowi.
Jahwe: JESTEM, KTÓRY JESTEM. (Por. Wj 3,14)
W tym Imieniu odnajdujemy znany nam już z filozoficznych przemyśleń wymiar Boga. JESTEM, KTÓRY JESTEM - Absolut - jedyny niezmienny i zawsze istniejący Byt; Istota Najwyższa i nieprzemijająca.
W Świętym Imieniu Boga zawiera się jednak jeszcze inny – ważniejszy – wymiar. Bóg nie jest zimną, pierwszą istotą, stojącą u początków świata. Bóg jest Bogiem dla… Bóg jest Bogiem, który wychodzi do człowieka; który jest dla człowieka; który kocha człowieka.
Całe Pismo Święte ukazuje nam miłosne wyjście Boga ku człowiekowi. Bóg nawiązuje z człowiekiem relację. A jest to relacja miłości!
Słyszeliśmy o tym chociażby w dzisiejszym pierwszym czytaniu:
„Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność (…)” (Wj 34,6)
Tak naprawdę cała Historia Zbawienia jest historią miłosnego wyjścia Boga ku człowiekowi. Swój szczyt osiągnęło to wyjście w Osobie Jezusa Chrystusa. I tutaj dotykamy już Tajemnicy Trójcy Świętej.
W dzisiejszej Ewangelii słyszymy słowa skierowane przez Jezusa do Nikodemy:
„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (J 3,16)
Bóg Syna dał! Syn Boży - Druga Osoba Boska - Odwieczne Słowo Ojca – przyjął ludzką naturę i stał się człowiekiem. Dla nas i dla naszego zbawienia.
Ojciec, który Syna dał. To Miłość Największa! A jednocześnie ta Miłość ukazuje nam najważniejszy wymiar Istoty Boga. Genialnie i najkrócej podsumuje go św. Jan Ewangelista, umiłowany uczeń:
„Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim.” (1 J 3,16)
Bóg jest miłością!...
Tajemnica Boga – Tajemnica Trójcy Świętej – to Tajemnica Miłości. Ojciec, Który kocha Syna; Syn, Który kocha Ojca; i Miłość pomiędzy Nimi; Miłość uosobiona – Duch Święty.
Święty Augustyn - może dlatego, że w swoim życiu mocno doświadczył tej przebaczającej i podnoszącej miłości Boga – sformułuje tę Tajemnicę najlepiej, jak potrafimy:
Trójca to Miłujący, Umiłowany i Miłość uosobiona. (św. Augustyn, De Trinitate VIII, 8; VI,5 za: Dogmatyka Katolicka, 219)
Trójca to Miłujący Ojciec, Umiłowany Syn i Miłość uosobiona, Duch Święty.
Miłość jest Istotą Boga i dlatego Bóg z miłością wychodzi do człowieka.
I to jest ten praktyczny wymiar naszego dzisiejszego rozważania o Tajemnicy Trójcy Świętej. Otwórzmy się na Bożą Miłość; zechciejmy tę Miłość przyjąć w swoje życie. Niech Boża Miłość nas przemienia; niech uczy nas kochać.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim.” (1 J 3,16)
Święty Paweł wyraża dzisiaj tę prawdę słowami:
„(…) bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami!” (2 Kor 13,11)
Stawajmy się więc ludźmi miłości i pokoju. I choć wcale nie jest to łatwe, to przecież nie polegamy na własnych tylko siłach. Bóg jest Miłością! Bóg z miłością wychodzi ku człowiekowi. Bóg nas kocha! Otwierajmy się na tę Bożą Miłość, a ona uczyni nas zdolnymi do miłości.
Stawajmy się ludźmi miłości i pokoju dzięki łasce Pana Jezusa Chrystusa, miłości Boga i darze jedności w Duchu Świętym. (Por. 2 Kor 13,13). Amen.
Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim
