6 Niedziela Wielkanocna, rok C (2025)
Dz 15,1-2.22-29; Ps 67; Ap 21,10-14.22-29; J 14,23-29
Mieszkanie u niego uczynimy
Bogata w wątki jest dzisiejsza Ewangelia. I pewnie nie damy rady ich dogłębnie wyjaśnić w krótkiej homilii. Ale na pewno warto zaznaczyć chociaż niektóre tematy, które Jezus porusza.
Na początek to zamieszkanie Boga w człowieku.
„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy.” (J 14,23)
Jeżeli sobie do końca uświadomimy, co Jezus mówi, to możemy się chyba tylko zadziwić; a zadziwienie to przejdzie w uwielbienie.
My oczywiście mówimy o modlitwie jako spotkaniu z Bogiem; o sakramentach - a zwłaszcza Eucharystii - które są miejscami uprzywilejowanymi takiego spotkania; o Komunii świętej, w której Jezus przychodzi do naszych serc. O tym wszystkim mówimy, ale jakby nie do końca to przyjmujemy… Nie do końca wierzymy…
No bo jak to? Bóg mieszka we mnie?... Gdzieś poza mną; w niebie, to tak… Ale we mnie?...
Już nawet łatwiej przyjąć nam ten obraz z Apokalipsy świętego Jana, gdzie Bóg mieszka pośród swojego ludu w Nowym Jeruzalem. (Por. Ap 21,10-14. 22-23) Ale, że mieszka we mnie?...
Trudna jest ta mowa… Czytaj dalej
