Środa Popielcowa 2020

Jl 2,12-18; Ps 51; 2 Kor 5,20-6,2

Mt 6,1-6.16-18

Zarządźcie święty post

        „Dmijcie w róg na Syjonie. Zarządźcie święty post, ogłoście zgromadzenie.“ (Jl 2,15)

        Zarządźcie święty post…

        Ale post nie bardzo pasuje do mentalności współczesnego świata… do mentalności współczesnego człowieka…

        I także to posypanie głów popiołem jest dzisiaj obcym znakiem; trudnym znakiem; często znakiem nie do przyjęcia…

Zarządźcie święty post…

Posypcie głowy popiołem…

Popiół to mocny znak… Znak przemijania i kruchości…

A kiedy jeszcze popiół sypany jest na głowy; kiedy padają przy tym dobitne słowa: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz”, znak ten nabiera szczególnej wymowy.

Zarządźcie święty post…

Środa Popielcowa z obrzędem posypania głów popiołem konfrontuje nas z prawdą o ludzkiej kondycji; o naszej kondycji…

A jest to też prawda o słabości i grzeszności, o przemijaniu i śmierci.

Na co dzień bywa ta prawda zagłuszana, spychana na margines życia. Często nie chcemy o niej myśleć, dopasowując się do kolorowego świata reklam, gdzie wszystko jest najlepsze, a człowiek jest idealnie piękny.

I nawet gotowi jesteśmy w ten świat uwierzyć…

Dlatego bardzo potrzeba nam Środy Popielcowej i posypania głów popiołem. Potrzeba, byśmy umieli stanąć w prawdzie.

Prawdzie o nas samych… Też tej jej części, która boli.

Prawdzie o naszej grzeszności i słabości.

A ta prawda jest dla nas trudna. Ale to właśnie prawda wyzwala. I tylko prawda może zapoczątkować nawrócenie.

Zarządźcie święty post…

Nawrócenie to drugi - nieodłączny - wymiar Środy Popielcowej i całego Wielkiego Postu.

Nawrócenie jest wyborem dobra; wyborem Boga, który jest Życiem i źródłem życia.

Ale, by tego wyboru dokonać; by za Bogiem pójść, musimy wpierw uznać, że jest to konieczne.

Czyli musimy przed Bogiem – i przed samymi sobą – stanąć w prawdzie. Też tej jej części, która mówi o naszej grzeszności, słabości i kruchości.

I dopiero wtedy – dopiero w Bogu - nasza słabość i kruchość zostają przemienione.

W Bogu nawet przemijanie nie jest rzeczywistością ostateczną. W Bogu życie zwycięża.

Zarządźcie święty post…

Posypanie głów popiołem to również znak umartwienia. Rozpoczynamy nim okres Wielkiego Postu, czas, w który umartwienie jest szczególnie wpisane.

Ale nie chodzi tutaj o jakąś nową dietę, odchudzanie czy oczyszczenie organizmu.

Post to umartwienie podjęte ze względu na Boga. To wyrzeczenie się czegoś – też czegoś, co jest obiektywnie dobre – by pokazać, że dla Boga jestem gotów coś poświęcić. Nawet, kiedy to kosztuje.

Zresztą o to „kosztuje” właśnie chodzi.

Uczynki postne mogą być różne. Czasem będzie to ograniczenie jedzenia; czasem wyrzeczenie się słodyczy, rezygnacja z papierosów czy alkoholu. Może to być też ograniczenie korzystania z Internetu czy telewizji. Inwencja jest tutaj nieograniczona.

I może warto przypomnieć sobie w tym Wielkim Poście, że każdy piątek jest w Kościele dniem pokuty. I trzeba by gorzko zapytać: Co myśmy z tymi piątkami zrobili?...

Uczynki postne mogą być różne. Jednak przede wszystkim ważne jest, dlaczego podejmujemy takie czy inne wyrzeczenie. Ważna jest intencja. Prawdziwy post ma, bowiem zawsze odniesienie do Boga. I jest wyrazem pokuty.

Jednocześnie post ma prowadzić głębiej, poza tylko zewnętrzne uczynki. Ostatecznie nie chodzi przecież o rozdzieranie szat, tylko o rozdzieranie serc.

A serce rozdarte w tym postnym kontekście znaczy: serce gotowe do przyjęcia wyzwalającej Dobrej Nowiny; do przyjęcia Ewangelii. I do korygowania swego postępowania; do zmieniania swego życia w świetle Ewangelii.

Zarządźcie święty post…

Uczynki postne, to nie tylko wyrzeczenie, to także jałmużna i modlitwa.

Do pomagania bliźnim – też materialne, ale nie tylko materialnie - na pewno nam nigdy okazji nie zabraknie…

A modlitwa?…

W Wielkim Poście Kościół proponuje dwie szczególne modlitwy: Drogę Krzyżową i Gorzkie Żale. Zachęcam, by brać udział w tych tradycyjnych nabożeństwach przybliżających nam Mękę Pańską.

Ale może trzeba też poważnie potraktować obowiązek uczestnictwa we Mszy świętej niedzielnej… Tak, by to uczestnictwo także poza Wielkim Postem stało się normą.

A może trzeba nam wrócić do praktyki osobistej modlitwy. By dać Bogu w swoim życiu miejsce i czas…

I nie tylko w niedziele…

Zarządźcie święty post…

Niech Wielki Post, w który wchodzimy zaowocuje przemianą naszych serc i umocnieniem w dobrym.

Pochylając z pokorą głowy i przyjmując znak popiołu, otwierajmy nasze serca na słowa Ewangelii, która jest Dobrą Nowiną o miłości Boga do człowieka.

Niech ta Boża Miłość, w którą jesteśmy zanurzeni, pozwala nam wciąż na nowo wybierać dobro. Amen.

Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim

witamy head„Człowieka (…) nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani czym jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie''
Jan Paweł II, Warszawa 1979

Serdecznie witamy na stronie internetowej Polskiej Misji Katolickiej w Mannheim! Wszystkim odwiedzającym tę stronę życzymy Bożego błogosławieństwa.

Nabożeństwa w Mannheim

Wszystkie Msze święte i nabożeństwa w St. Matthäus-Spitalkirche (68159 Mannheim, E6,2)
Msza święta w języku polskim
Sobota  godz. 18:30
Niedziela  godz. 9:30
  godz. 11:30
Środa  godz. 18:30
Piątek  godz. 18:30
Pierwszy czwartek m-ca  godz. 18:30
   
Adoracja Eucharystyczna
Pierwszy czwartek m-ca godz. 19:00 - 19.30
Pierwszy piątek m-ca  godz. 17.00 - 18.30
Pierwsza sobota m-ca  godz. 19.30 - 21.00
Ostatnia sobota m-ca godz. 17.30 - 18.30
   
Okazja do spowiedzi świętej
Środa, piątek, sobota godz. 18.00
Pierwszy czwartek m-ca godz. 18:00
Pierwszy piątek m-ca godz. 17:00
Pierwsza i ostatnia sobota m-ca godz. 17.30

Kontakt z biurem misji