1 niedziela Adwentu B - 2023
Iz 63,16b-17.19b;64,3-7; Ps 80; 1 Kor 1,3-9; Mk 13,33-37
Pan przyjdzie
Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom… (Mk 13,34)
Bóg udał się w podróż… Bóg jest nieobecny… Bóg „zostawił swój dom’’…
Wiem, że te hasła nie są prawdziwe. Ale chyba dobrze oddają mentalność przeciętnego Europejczyka; też chrześcijanina…
I ta mentalność jest nawet bardziej niebezpieczna niż jawna czy zakamuflowana walka z religią; walka z chrześcijańskimi symbolami i tradycjami, którą funduje nam tzw. poprawność polityczna.
Bóg udał się w podróż… Bóg jest nieobecny… Bóg „zostawił swój dom’’…
Święty Jan Paweł II często powtarzał, że „współczesny człowiek, żyje tak jakby Boga nie było.” Taki człowiek z Bogiem nie walczy; nie stawia pytań o istnienie Boga. Bóg nie jest bowiem ważny. Bóg po prostu jest nieobecny…
Współczesny człowiek często błądzi z dala od Bożych dróg, a jego serce staje się nieczułe na Bożą obecność. (Por. Iz 63,17)
I nie wiem, czy pocieszeniem jest, że już prorok Izajasz pisze o podobnych czasach.
Może jest to w ogóle problem człowieka; w każdym czasie…
Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom… (Mk 13,34)
Bóg udał się w podróż… Bóg jest nieobecny… Bóg „zostawił swój dom’’…
Człowiek żyje tak, jakby Bóg nie istniał… Też chrześcijanin. Też człowiek, który uważa się za wierzącego… Człowiek, który przyjmuje sakramenty…
Bywają przecież chrzty, które dla rodziny są tylko pustym obyczajem… Pierwsza Komunia Święta, to przyjęcie opłatka… Bierzmowanie jest po to, by przy ślubie nie było problemu… Ślub zaś jest ważny, aby suknię założyć i przejechać się limuzyną…
Że to zbyt ostre stwierdzenia?... Cieszyłbym się, gdyby były zbyt ostre…
Ale na razie pytam, gdzie w tym wszystkim jest Bóg?... Gdzie spotkanie z Nim?... Czy choćby próba takiego spotkania?...
A jak jest w moim życiu?... Czy Bóg jest w nim obecny?... Czy próbuję się z Bogiem spotkać?... Czy daję sobie na to czas?...
Jak jest w moim życiu?...
Msza święta, sakramenty, modlitwa, to tylko pusty rytuał czy przestrzeń spotkania z Bogiem?... Przestrzeń mojego otwierania się na Boga…
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie (…) (Mk 13,35)
Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. (Mk 13,33)
Pan przyjdzie!... Kiedyś nadejdzie koniec czasów… A na pewno nadejdzie koniec mojego czasu… Śmierć.
I wcale nie trzeba się tego bać. Trzeba tylko być przygotowanym… Trzeba czuwać…
My po prostu mamy czuwać… My po prostu mamy wypełniać wyznaczone nam zajęcia. Mamy podejmować staranie… (Por. Mk 13,34)
My po prostu mam starać się żyć w obecności Boga… Mamy kochać Boga i człowieka… Mamy po prostu czuwać…
Mamy czuwać…
O tym przypomina nam Adwent, który dzisiaj rozpoczynamy.
Rozpoczynamy Adwent i jak kiedyś Naród Wybrany wołamy:
Powróć, Boże Zastępów (…) (Ps 80,15)
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił. (Iz 63,19)
Wzbudź swą potęgę
I przyjdź nam z pomocą. (Ps 80,3)
Rozpoczynamy Adwent i wraz ze świętym Pawłem mamy nadzieję, że Chrystus będzie nas umacniał aż do końca, abyśmy byli bez zarzutu – na końcu czasów - w dzień Jego przyjścia.(Por. 1 Kor 1,8)
Rozpoczynamy Adwent i chcemy otwierać się na Boga, który do nas przychodzi w Sakramentach; przychodzi w swoim Słowie i przychodzi w człowieku potrzebującym pomocy; przychodzi w naszym bliźnim…
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie (…) (Mk 13,35)
Nie prześpijmy tego Adwentu. Czuwajmy! Otwórzmy się na Bożą obecność i Bożą Miłość. Bóg nie skrył przed nami swego oblicza (Por. Iz 64,6) Bóg nie zostawił nas samych. Czuwajmy więc byśmy nie przespali Jego przyjścia; Czuwajmy, byśmy nie przespali Jego przychodzenia… Amen.
Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim
