18 Niedziela Zwykła (2024)
Wj 16,2-4.12-15; Ps 78; Ef 4,17.20-24; J 6,24-35
Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!
W centrum dzisiejszej Liturgii Słowa stoi chleb.
Wpierw ten na pustyni: manna.
Izraelici, cudownie wyprowadzeni z Egiptu, zdają się już zapominać wielkie rzeczy, jaki uczynił im Bóg. I zaczynają szemrać:
„Obyśmy umarli z rąk Pana w ziemi egipskiej, gdzie zasiadaliśmy przed garnkami mięsa i jadaliśmy chleb do syta! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę.” (Wj 16,3)
Upragniona wolność okazała się być trudna, pojawiło się pragnienie powrotu do pełnych garnków; nawet jeżeli w niewoli.
Odpowiedzią Boga na szemranie Izraelitów jest kolejny cud. Wieczorem mogą jeść mięso przepiórek, a rano na trawie leży manna – chleb, który dał im Pan jako pokarm.
Czytaj więcej...
17 Niedziela Zwykła B (2024)
2 Krl 4,42-44; Ps 145; Ef 4,1-6; J 6,1-15
Nasze pięć chlebów i dwie ryby
W dzisiejszą niedzielę przerywamy czytanie Ewangelii według świętego Marka, która normalnie wyznaczona jest na rok liturgiczny B, a zaczynamy czytać szósty rozdział z Ewangelii według świętego Jana. Ten rozdział towarzyszył nam będzie aż do ostatniej niedzieli sierpnia. Jego głównym tematem jest Eucharystia; Jej zapowiedź.
Dzisiaj słyszeliśmy początek szóstego rozdziału - fragment o rozmnożeniu chleba. Pozwólcie, że w tym rozważaniu rozwinę tylko trzy myśli.
Pierwsza: Do Jezusem zbliża się wielki tłum ludzi. Liczba mężczyzn dochodziła do pięciu tysięcy, a przecież były jeszcze kobiety i dzieci.
I warto postawić pytanie, o motywy, które kierowały tymi ludźmi. Ewangelista Jan pisze, że widzieli oni cudowne uzdrowienia chorych i dlatego szli za Jezusem. (Por. J 6,2) Powód zrozumiały, ale czy do końca szlachetny?...
W zakończeniu dzisiejszej Ewangelii Jezus ukrywa się przed tym tłumem. Czy dlatego, że ci ludzie byli bardzo interesowni i pomyśleli: dobrze by mieć takiego króla, który będzie nas cudownie żywił?
Chyba całkiem negatywnie nie można osądzać tego tłumu. Jezus przecież dla nich uczynił cud rozmnożenia chleba, a później ich właśnie będzie nauczał trudnej prawdy o Eucharystii. Ale z drugiej strony ta prawda spowoduje, że wielu z uczniów Jezusa odejdzie od Niego. (Por. J 6,60-66)
A jakie są motywy naszego przychodzenia do Jezusa?... Szukamy prawdziwego spotkania z Nim?...
Czytaj więcej...
16 Niedziela Zwykła (2024)
Jr 23,1-6; Ps 23; Ef 2,13-18; Mk 6,30-34
O pasterzach
Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać w wielu sprawach. (Mk 6,34)
W zasadzie całej Liturgię Słowa dzisiejszej niedzieli moglibyśmy dać tytuł: O pasterzach. Wyjątek stanowi drugie czytanie, ale w niedziele okresu zwykłego rządzi się ono swoimi prawami: odczytywane są po prostu kolejne fragmenty Listów Apostolskich. Pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i Ewangelia mają natomiast zwykle ten sam temat. Dzisiaj – jak powiedziałem – o pasterzach.
I na początek mamy pasterzy złych. Takich, którzy prowadzą owce do zguby i rozpraszają je. Oni odpowiedzą za swoje uczynki przed Bogiem. (Por. Jr 23,1-2)
W ich miejsce natomiast Bóg powoła pasterzy nowych. Wtedy owce nie będą się już lękać i nie będą chodziły po bezdrożach. (Por. Jr 23, 4)
Tekst proroka Jeremiasza mówi też, że sam Bóg będzie Pasterzem owiec – Reszty Ludu (Por. Jr 23,3) Zapowiada jednocześnie, że na czele zbawionych stanie Odrośl Dawida, Mesjasz – Dobry Pasterz. (Por. Jr 23,5-6)
Dobrego Pasterza przedstawia także użyty dzisiaj w Liturgii Psalm 23. Ten obraz to prawdziwy ideał Pasterza.
Czytaj więcej...
