5 Niedziela Wielkanocna B (2024)
Dz 9,26-31; Ps 22; 1 J 3,18-24; J 15,1-8
Trwać w Chrystusie
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity (…) (J 15, 5)
O tym, jak wygląda krzew winny, chyba nie muszę mówić. Wystarczy tylko wyjechać z Mannheim i już można zobaczyć winnice. Teraz się zielenią. A później na latoroślach pojawią się winogrona. Będą dojrzewać w słońcu, by na jesieni stały się podstawą dobrego soku czy wina; a i same – gdy dojrzałe – smakują wyśmienicie.
Ale czasem zdarza się, że winna latorośl odpada od winnego krzewu. Wtedy usycha i nie przynosi owocu….
I nawet wtedy, gdy byłyby już na niej winogrona, to i one wyschną; nie będą miały soku; będą niesmaczne… Do niczego nieprzydatne…
Należy jeszcze tylko dodać, że latorośle trzeba pielęgnować, oczyszczać, wtedy winogrona są wyjątkowo urodziwe. Po prostu duże, dobre; smaczne…
Czy chcemy, żeby nasze życie miało smak?... Czy chcemy, żebyśmy my mieli smak?... Czy chcemy żebyśmy byli dobrzy i dojrzali?...
Dojrzali nie starością, ale mądrością…
Czy tego chcemy?...
Czytaj więcej...
Kazanie na 4 niedzielę Wielkanocną Mannheim rok B
Powołanie angażujące całe życie
W czasie swojej pielgrzymki do Polski w 2006 roku papież Benedykt XVI podczas spotkania z kapłanami w Archikatedrze we Warszawie powiedział: Wierni oczekują od kapłanów tylko jednego, aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem. Nie wymaga się od księdza, by był ekspertem w sprawach ekonomii, budownictwa czy polityki. Oczekuje się od niego, by był ekspertem w dziedzinie życia duchowego.
Słowa nieżyjącego już papieża są aktualne, bo one wyraźnie pokazują na czym powinno opierać się całe życie kapłanów. Najważniejszym zadaniem kapłana ma być troska, aby doprowadzić wiernych do spotkania z Bogiem.
Słowa papieża odnoszą również dla Was wiernych, bo pokazują Wam, czego macie prawo oczekiwać od kapłana. Kapłan ma być specjalistą od spotkania człowieka z Bogiem.
Czytaj więcej...
3 Niedziela Wielkanocna (2024)
Dz 3,13-15.19-19; Ps 4; 1 J 2,1-5a Łk 24,35-48
Dosłowność Zmartwychwstania
W Wielkanoc słuchałem porannej audycji w SWR-radio. Jakaś pani pastor ze Stuttgartu rozważała spotkanie Marii Magdaleny ze Zmartwychwstałym Chrystusem. Główny akcent – i słusznie – położyła na wezwanie przez Chrystusa Marii po imieniu. Dopiero wtedy Maria Magdalena rozpoznała Jezusa.
Zdziwiła mnie jednak konkluzja jaką pani pastor podsumowała swoją wypowiedź. Otóż – jej zdaniem – całe spotkanie dokonało się w sercu (czy nawet psychice) Marii Magdaleny i wyrażało jej więź z Chrystusem, która była silniejsza od Jego śmierci.
Rozumiem, że głoszenie Zmartwychwstania nie jest łatwe we współczesnym świecie. Zresztą nigdy nie było łatwe… Ale przedstawić prawdę zmartwychwstania jako duchową (czy w zasadzie psychiczną) więź, która przetrwała śmierć?…
Czytaj więcej...
