Kazanie 4 Niedziela Adwent rok B Mannheim 2023

 

Niech mi się stanie według Twego słowa

Liturgia ostatniej niedzieli Adwentu przenosi nas do Nazaretu, gdzie odbyło się spotkanie młodziutkiej dziewczyny o imieniu Maryja i posłańca Bożego Archanioła Gabriela. Anioł przychodzi z misją, przynosi dla Maryi radosną nowinę, że została wybrana na matkę Syna Bożego. Dzięki jej wybraniu Bóg przystąpił do realizacji ostatniego etapu posłania Syna Bożego na ziemię.

Maryja zostaje wybrana już od momentu jej narodzenia, o tym zaświadcza dogmat o niepokalanym poczęciu Matki Bożej. Tą uroczystość obchodziliśmy 8 grudnia. Bóg wybiera i przygotowuje Maryję od momentu jej poczęcia do wypowiedzenia słów: oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa.

Trzeba mieć mocna wiarę, głęboką nadzieję i serce przepełnione miłością, aby wypowiedzieć słowa zgody na Boży plan. Mimo początkowego zakłopotania, Maryja przyjmuje wolę Bożą i zaczyna brać czynny udział w historii zbawienia. Potomek, który wyjdzie z wnętrza Maryi będzie, tym, którego panowanie będzie wieczne.

Jak słyszeliśmy w pierwszym czytaniu, prorok Dawid chce zbudować mieszkanie dla Boga, ma on na myśli świątynie. Jednak po interwencji Boga, który uświadamia Dawidowi, że nie on zbuduje Bogu mieszkanie na ziemi, tylko dokona tego jego syn.

Na końcu perykopy mamy zapisaną zapowiedź, że potomek Dawida będzie panował wieczne. Z wypełnieniem Bożej zapowiedzi Dawidowi, trzeba było czekać do momentu narodzin Jezusa, którego panowanie jest wieczne.

Nie byłoby to możliwie, gdyby nie postawa Maryi, która przyjmuje wiadomość od Anioła i przez swoje Tak Bogu, rozpoczyna nowy etap w historii całego chrześcijaństwa.

Moi drodzy, patrząc na Maryję trzeba zadać sobie pytanie o rolę kobiety w Kościele.  Czytając dzisiaj Ewangelię, mogą odezwać się głosy krytyczne, że Maryja nie miała wyboru, a jednocześnie była narażona na zniesławienie i karę, która groziła kobiecie spodziewającej się dziecka, ale jeszcze nie mieszkającej z mężem.

Ważna była postawa Józefa, który przyjmuję Boży plan i włącza się w jego realizację. Maryja wskazuje nam, że kobieta ma ważną rolę we wspólnocie Kościoła. Śmiało możemy powiedzieć, że bez czynnego udziału kobiety Syn Boży nie narodziłby się jako człowiek.

W ostatnich latach widzimy, jak zmieniło się myślenie odnośnie do roli kobiet w społeczeństwie i w kościele, za tym idą konkretne zmiany, które mają wskazywać bogactwo, które mogą przynieść kobiety.

Papież Franciszek daje impulsy do podjęcia konkretnych zmian, bo sam wprowadził instrukcję, która pozwala, aby kobiety miały aktywną rolę w czasie liturgii przez podjęcie roli szafarki komunii świętej i lektorki. Podczas obrad synodalnych został przedstawiony temat diakonatu kobiet. Ten temat nie został wyczerpany, trwa dalej dyskusja.

W spotkaniu z teologami na początku grudnia, papież wezwał, aby było więcej kobiet teolożek, ponieważ kobiety mają inną zdolność refleksji teologicznej jak mężczyźni. Dalej jak mówił Franciszek Kościół to kobieta, dlatego trzeba kościół uczynić mniej męskim, to jest zadanie, o które on prosi.

Te słowa odnoszą się również do nas księży, którzy jesteśmy przyzwyczajeni, że najważniejsze decyzje podejmują mężczyźni, choć to zaczyna się powoli zmieniać, bo jak wiemy papież Franciszek powierzył ważne funkcje kobietom.

Pewne procesy wymagają czasu i cierpliwości.  Drodzy mężczyźni to nie powód, aby dyskryminować waszą rolę, ale kościół również chce pokazać, że każdy jest dla niego ważny, że jeżeli chodzi o zbawienie to mężczyźni i kobiety mają to samo zadanie, a jest to troska, aby Ewangelia o przyjściu Syna Bożego na ziemię, została wszędzie głoszona.

W Biblii mamy zapisane, że Bóg stworzył mężczyznę i kobietę. Drogie kobiety, od samego początku jesteście ważne, również do grona uczniów należały kobiety o czym mamy wspomniane w Ewangeliach.

Adwent to był czas, w którym towarzyszyła nam kobieta Maryja, której oddawaliśmy cześć w czasie celebracji Mszy św. roratnej. Maryja jest dla nas wszystkim przykładem do naśladowania, że mamy odpowiadać chętnie na wolę Bożą, choć czasem może pojawiają się wątpliwości. Trzeba się wtedy zatrzymać i rozważyć w sercu słowa wypowiedziane, a następnie oddać się prowadzeniu Boga.

Jesteśmy wszyscy członkami Kościoła, Bóg potrzebuje nas takimi jak jesteśmy, każdy mężczyzna i kobieta może swoimi talentami i zdolnościami pomóc Bogu wejść do życie każdego, kto pragnie Go przyjąć i pójść Jego drogą.

W wigilijny wieczór wspominamy dobroć Boga, który swój zbawczy plan zrealizował, posyłając na świat swego Syna. To On dla każdego z nas stał się chlebem i od ponad dwudziestu wieków każdego dnia daje nam siebie w tym białym chlebie. Ta dzisiejsza niedziela, która wprowadza nas w wieczór wigilijny, równocześnie wskazuje na Boga, który realizuje swój plan zbawienia ludzkości.

Dziś w naszych rodzinach staniemy przy innym stole, na którym złożony będzie wigilijny opłatek. Będziemy wyciągać w stronę naszych bliskich dłoń, by podzielić się z nimi tym chlebem, ale także tym, co mamy w sercu. Czym jednak to serce będzie wypełnione? Dobrocią? Przebaczeniem? Radością? Czym podzielę się z moimi najbliższymi?

Maryja, której serce jest proste i pokorne, spotyka się z Bogiem. I choć wie, że wola Pana jest trudna, to równocześnie ma świadomość, że jest najlepsza z możliwych. Prośmy dziś, aby Bóg poruszył nasze serca, tak jak poruszył serce Maryi, byśmy spotykając się z Nim na Eucharystii, umieli się także spotkać z drugim człowiekiem w szczerości, w prawdzie i w miłości. Niech grzech nie odsuwa nas nie tylko od Boga, ale i od drugiego człowieka. Niech w tym wszystkim prowadzi nas Boża wola. Amen.

Ks. Janusz Liszka, PMK Mannheim