22 niedziela zwykła A - 2023
Jr 20,7-9; Ps 63; Rz 12,1-2; Mt 16,21-27
Po Bożemu czy po ludzku?...
Zejdź mi z oczu, szatanie! Jesteś mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku. (Mt 16, 23)
Zejdź mi z oczu szatnie… (Mt 16, 23)
Właściwie Ewangelia poprzedniej niedzieli i dzisiejsza powinny być czytane razem. To następujące bezpośrednio po sobie fragmenty Ewangelii według św. Mateusza.
Chwilę wcześniej Piotr wyznał wiarę w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego, a w zamian otrzymał obietnicę i posłannictwo. Pamiętamy z ubiegłej niedzieli:
Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Opoka] i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. (Mt 16,17-19)
A teraz Piotr słyszy:
Zejdź mi z oczu szatnie… (Mt 16, 23)
A przecież Piotr nie mówi nic złego… On tylko nie chce, by Jezus cierpiał, by został zabity.
W czym więc tkwi błąd?...
Czytaj więcej...
21 niedziela zwykła A
Iz 22,19-23; Ps 138; Rz 11,33-36; Mt 16,13-20
Wiara Piotra
Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? (Mt 16,13)
Gdyby tak dzisiaj postawić to pytanie… Przeprowadzić taką prostą ankietę, wśród przypadkowo wybranych ludzi. Ciekawe jakie padłyby odpowiedzi?...
Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? (Mt 16,13)
Zapewne problemem byłby sam termin: Syn Człowieczy. Zresztą nie był on całkiem jasny także wtedy, gdy sam Jezus stawiał to pytanie.
Z jednej strony termin Syn Człowieczy mógłby znaczyć po prostu człowieka.
Z drugie strony Jezus - używając wobec siebie tego tytułu - nawiązuje wyraźnie do wizji proroka Daniela, w której przechodzący na sąd Syn Człowieczy ma boskie prerogatywy. (Por. Dn 7,9-14)
W końcu - w ustach Jezusa – nawiązuje ten tytuł do Cierpiącego Sługi Jahwe, z Księgi Proroka Izajasza. (Por Iz 42,1-9: 49,1-7; 50,4-9; 52,13-53,12)
Nie ma się zatem co dziwić, że na temat Jezusa – Syna Człowieczego - istniały różne opinie.
Czytaj więcej...
20 niedziela zwykła A (2023)
Iz 56,1.6-7; Ps 67; Rz 11,13-15.29-32; Mt 15,21-28
Jest się czego uczyć od kananejskiej kobiety
Są takie miejsca w Ewangelii, które trudno jest interpretować. Do nich należy usłyszany przez nas przed chwilą fragment mówiący o uzdrowieniu córki kobiety kananejskiej.
Dlaczego Jezus na początku ignoruje proszącą kobietę?... Dlaczego zdaje się jej nie zauważać?...
Dlaczego, gdy już Jezus zdecyduje się coś powiedzieć, mówi, że jest posłany tylko do owiec z domu Izraela?...
I dlaczego w końcu przyrównuje kobietę (i jej córkę) do szczeniąt?...
Tak; ostatecznie córka kobiety kananejskiej zostaje uzdrowiona, ale po co było jej poniżanie? A może to nie było poniżanie?...
Spróbujmy odpowiedzieć na te postawione – i niełatwe – pytania.
Jezus udaje się w okolice Tyru i Sydonu. To już nie jest Galilea; to nie jest Palestyna; to ziemia pogan. Dla Izraelitów region ten był powiązany z Kananejczykami, z którymi kiedyś musieli toczyć walkę o Ziemię Obiecaną. Kananejczyk był więc dla nich szczególnym uosobieniem poganina.
Dodatkowo prośbę do Jezusa kieruje samotna kobieta. A żaden pobożny Żyd nie rozmawiał z samotną kobietą.
Czytaj więcej...
